Componenten van saffraan

Welke componenten maken saffraan zo bijzonder?

Vanwege haar populariteit als alternatief geneeskrachtig kruid dat vele ziekten zou kunnen genezen, doet de moderne geneeskunde onderzoek naar de mysterieuze eigenschappen van saffraan om te bestuderen of verscheidene bestandsdelen wellicht mogelijkheden bieden voor het gebruik in de medische wereld. Als gevolg van dit onderzoek zijn er al meer dan honderd chemische componenten geïsoleerd en beschikbaar voor medische en zelfs commerciële toepassingen.

De drie belangrijkste componenten van saffraan zijn:

• Crocine, wat de gele pigmentatie uit de stigma's verklaart;
• picrocrocine, wat de roestige, bitterzoete smaak geeft;
• Safranal, wat de honing- hooiachtige geur aan het kruid leent.

De componenten in saffraan worden ingedeeld op basis van hun vluchtigheid.
De belangrijkste niet-vluchtige componenten omvatten Crocine, α-Crocine, Picrocine, Zeaxanthine, Alfa- en Bètacaroteen, Crocetine en carotenoïden die Lycopeen bevatten.
De belangrijkste vluchtige componenten omvatten terpeen, terpeen alcohol en terpeen esters. Safranal is ook een belangrijk vluchtig composiet gevormd uit picrocrocine als een resultaat van de interactie van warmte en enzymen tijdens het droogproces.

Crocine en Picrocine zijn zeer gevoelig voor licht en lucht, wat verklaart waarom saffraan in luchtdichte containers op een koele, donkere plaats moet worden bewaard als ze niet wordt gebruikt.
Blootstelling aan zuurstof en zonlicht in de atmosfeer zal oxidatie veroorzaken die de eigenschappen van de Crocine en Picrocine sterk zal verminderen, waardoor de kwaliteit van saffraan zal verslechteren.

Saffraan bevat tientallen antioxidanten die tevens worden bestudeerd voor gebruik in geneesmiddelen die kanker, depressie en andere neurodegeneratieve aandoeningen bestrijden.

De antinociceptieve en ontstekingsremmende effecten van saffraan worden voornamelijk toegeschreven aan het gehalte aan flavonoïden, tanninen en anthocyanines aanwezig in saffraan en extracten de bloembladeren van de Crocus sativus.
Studies hebben aangetoond dat verschillende flavonoïden zoals rutine, quercetine, luteoline, hesperidine en biflavonoïden significante antinociceptieve en/of ontstekingsremmende activiteiten produceerden. Ook is aangetoond dat de glycosiden in Crocine, een ontstekingsremmend effect hebben bij sommige ontstekingsmodellen.